آیا گوگل هم دروغ می گوید

” فیلم فهرست شیندلر ر” به عنوان فیلمی درباره هولوکاست توصیف می شود ، اما هولوکاست زمینه را برای داستان فراهم می کند ، نه موضوع. این فیلم واقعاً دو شخصیت پژوهشی موازی است – یکی از افراد متهم ، دیگری از طریق یک روان پریش. اوسکار شیندلر که از رایش سوم کلاهبرداری می کند و آمون گوت که نماینده شر ناب آن است ، مردانی هستند که با فرصت های جنگ ایجاد شده اند. شیندلر قبل و بعد از جنگ در تجارت موفق نبود ، اما از پوشش خود برای راه اندازی کارخانه هایی استفاده کرد که جان بیش از ۱۰۰۰ یهودی را نجات دادند. (از نظر فنی ، کارخانه ها نیز ناکام بودند ، اما برنامه او این بود: “اگر این کارخانه هرگز پوسته ای تولید کند که بتواند واقعاً شلیک شود ، من بسیار ناراضی خواهم بود.”) گوت پس از جنگ اعدام شد ، که وی به عنوان پوششی برای آسیب شناسی قتل او. نقد فیلم فهرست شیندلر استیون اسپیلبرگ در بیان داستان های خود راهی برای نزدیک شدن به هولوکاست پیدا کرد ، موضوعی که بسیار گسترده و غم انگیز است و نمی توان آن را به هر روشی منطقی درگیر داستان کرد. در ویرانه های غم انگیزترین داستان قرن ، او یافت که پایان خوبی ندارد ، اما حداقل یکی تایید می کند که مقاومت در برابر شر ممکن است و می تواند موفق شود. در برابر خانه های نازل کارل ، این جمله ای است که باید بیان شود ، یا ما ناامید می شویم. فیلم فهرست شیندلر برای کسانی که رویکرد اسپیلبرگ را بیش از حد خوش بینانه یا “تجاری” می دانند یا او را به دلیل تبدیل منابع هولوکاست به یک داستان کاملاً خوب محکوم می کنند ، هدف ساده ای بوده است. اما هر هنرمندی باید در مدیوم خود کار کند و رسانه فیلم وجود ندارد مگر اینکه بین پروژکتور و صفحه نمایش مخاطب باشد. کلود لانزمن در “شوآ” فیلم عمیق تر, ...ادامه مطلب